Kardan Adam Şiiri - Kazim Öztürk 2

Lapa lapa kar yağıyor,
Kardan adam yapalım,
Burnuna havuç takalım;
Gözlerine, kaşlarına kömür sokalım,
Eline çalı süpürgesi koyalım,
Kafasına külah giydirelim,
Bir de elbise uyduralım.
O da ne.. kafası düştü,
Kafasız kardan adam;
Kalbi yok, ruhu yok kardan dam.
Hissiz, konuşmuyor, gülmüyor,
Halden anlamıyor, kıymet bilmiyor.
Kardan adamı hedef alalım,
Kar topuyla atış yapalım.
Kim, kolunu düşürecek?
Burnunu kim kıracak?
Çalı süpürgesini kim alacak?
Kar durdu, güneş açtı,
Kardan adam erimeye başladı.
Gittikçe eridi,
Eridikçe küçüldü...
Ne de olsa kardan adam!
Nihayet oyun bitti...