Kardan Adam Şiiri - Meltem Albayrak

Kardan Adam

Kar yağıyor bu sabah lâpâ lâpâ,
Penceremin önüne...
Her yeri kaplamış bembeyaz bir örtü gibi...
Tütüyor sobam,
Üşümüş yandaki komşunun kedisi...

Giydim paltomu,
Taktım eldivenlerimi, atkımı
Çıktım dışarı.
Bembeyaz karları aldım ellerime...
Pamuk gibiydi yumuşacık...
Sıktıkça sertleşiyordu,
Taş kalpli sevgilim gibi...

Kardan adam yaptım tek başıma,
Ne kadar heybetli olmuştu gövdesi...
Kömürden gözleri,
Tutsam elinden yürüyemezdi ki...

Ellerim dondu soğuktan,
Koştum eve baktım penceremden.
Kim koydu o havucu burnuna?
Upuzun olmuş burnun Pinokyo gibisin.
Senin adını da yalancı koyacağım...

Saflığı hatırlatıyorsun bana,
Sen de çamurlaşırsın hava açınca...
Eriyip giderim senin gibi yakında,
Bir kalpsizin uğruna...

Meltem Albayrak
Kayıt Tarihi : 16.2.2008 11:21:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (5)

Meltem Albayrak