Kardaki izler Şiiri - Oral Koca

Çagırır bir meçhul onu
aynı yoldan biteviye
korkarak yürür karda
mazi uyanmasın diye
kapatır üşüyerek geçtigi
o yerdeki izleri kar
sonra ilerde aynı meçhulün
yeniden ayak izleri var.
kaybolur bütün izler
binbir ümütle bir binada
canlanır her dakika
aynı yüz hafızamda
akşam karanlıgında
aynı kapıdan çıkış
bilmem gelirmi kulagına
yürek yakan bir haykırış
o ufacık ayaklar döver
durmadan yagan kar'ı
ugramaz artık biçare gönül
o yere akşamları