Karlar içersindeki masum bakışlarıyla,
Soğuktan mutlu olan o yaşam coşkusuyla.
Gülümseyerek açar kükrer beyazlıklardan,
Gökyüzüne bakarken zevk alır var olmaktan..
Derde deva çiçeği dönüp bakar karlara,
Cismiyle derman olur devasız hastalara.
Beyaz kar kardelenle daha bir beyazlaşır,
Seyre dal gör bak nasıl arşa ulaşır.
Aldığın nefes sana tattırır mutluluğu,
Ruhun umutla dolar atar huzursuzluğu.
Gözlerin güzelliğin doruğuna yükselir,
İçindeki ses sana hep sevgiyle ses verir.
Karlar kar olduğuna şükreder işte o an,
Bu güzellik içinde tükeniverir zaman.
Kar kardelen huzurlu sen onlardan da mutlu,
İşte o an kardelen daha olur gururlu.
Kayıt Tarihi : 14.3.2007 17:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meziyet Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/14/karda-kardelen.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!