Kar beyazdır aşk ve sıcak bir dokunuştur kalbe
Beyazdır; yeni açan bir gelincik kadar beyaz
Bir dokunuş bir gülümseme yakar en derinden; sıcaktır
Hüzündür ve çaresizliktir her gece uykuya dalarken
Bilirsin, gözyaşıyla son bulur gecenin karanlığında
Kardelen gibidir belki de aşk
Cesurdur, âşıktır ve gider sonuna gözünü kırpmadan
Çırpınır durur güneşin yüzünü görmektir tek amaç
Bilir aslında ulaştığı an sonu olacaktır
Ama aşk bu ya sonu uçurumda olsa koşulur arkasından
Şimdi bir rüzgâr olsam essem yine saçlarında
Dokunabilsem yüreğinin en derinlerine, hissedebilsem
Seyredebilsem perileri kıskandıran o masum gülüşü
İçime işlese yaksa ve yakalasa beni yüreğimden o kara gözlerin
Yüreğime dolsa tekrardan içimi titreten o nazlı sesin
Biliyorum çok erkendim sana ve geç kaldım mutluluğuna
Şimdi ince bir sızı hâkim sol yanıma
Sonu olmayan bir özlem var yarınlarımda
Her anını hatırladığım bir geçmiş var senle aramda
Ama pişman olmadım asla
Şimdi son kar taneleri düşüyor gecenin karanlığında
Ve son mısralar belki de kalbimden kopan
Bu ne bir sitem ne de veda sana
Şimdi benden uzakta da olsan bitanem
Sen mutlu ol yarınlarında ….
Kayıt Tarihi : 17.3.2011 22:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!