Karbeyaz Şiiri - Mustafa Kölemenoğlu

Sen;
hep karbeyazdın bana,
hep tertemizdin ilk günkü gibi...
Ondandır dualarımın senli oluşu,
ondandır vazgeçmeyişim,
vazgeçememem...
Hep sevdim içimdeki seni,
okşadım saçlarını,
gül yüzünü.
Başın omzumdayken sessizliğini sevdim bazen,
bazen de sebepsiz kavgaları,
çocukluğunu,
gözlerinin ışıltısını sevdim belki de.
Başım önümde hep eyvallah desem de gidişine,
dur diyemesem de;
ben,
bendeki seni sevdim,
hep fısıldadım ona usulca,
sen duyamasan da....