Hayret! Sanki benim için hayat durmuş,
Can bildiğim, dost bildiğim düşman olmuş,
Bir meçhul karakalem kinini kusmuş,
Alnıma karayazı yazacak gibi.
Eyvah, yazacak gibi.
Can pazarında bedelim konmadıysa,
Sevgilim bir kez yüzüme bakmadıysa,
Şimdiye kadar alanım olmadıysa,
Felek beni ucuza satacak gibi.
Eyvah, satacak gibi.
Yâre söz söyleyemem, tutulmuş dilim,
Çare bulamam artık bağlanmış elim,
Elin yalan sözüne kanmış sevgilim,
Beni bir kör kuyuya atacak gibi.
Eyvah, atacak gibi.
Diyor ki yâr bana: ‘buraya kadarmış! ’
Öfkeden delirmiş, gözleri kararmış,
Bilemedim, benimkini o yazarmış,
Defterime noktayı koyacak gibi.
Eyvah koyacak gibi.
Şimdi seyrediyorum en son sahneyi:
Boynumda yağlı ip istemem ölmeyi,
Yâr boş gözlerle baktığı sandalyeyi,
Ayağımın altından çekecek gibi.
Eyvah çekecek gibi.
Kayıt Tarihi : 19.4.2008 17:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)