Dağların ardında sevda güneşi
Işıksız güneşsiz hayat teknesi
Anlamsız bir yaşam, ölüm; ötesi
Umarsız bir hayat yarışındayım
Yolların ardında hep uçurum var
Verilmiş saraylar kabir gibi dar
Dost diye sarılan, yabancı kollar
Bir kara deliğin ortasındayım
İçimde sebepsiz derin sancılar
Bir isyan düdüğü beynimde çınlar
Saatler inatla yerinde sayar
Her sabah gecenin yarısındayım
Gemiler uğramaz limanlarıma
Dalgalar savrulmaz Kıyılarıma
Kimseden meyil yok feryatlarıma
Kaderin en kara yazgısındayım.
Kayıt Tarihi : 4.8.2013 04:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Emin Eryazgan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/08/04/karayazgi-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!