Bulutların gölgesi vurmuş dağlara
Dağlara yansımış yüzün
Seni buluyorum gökyüzünde
Karayazgım, karayazgılım
Başaklardan bakıyorsun gözlerime
Sorgusuz, sevecen
Başaklar kadar özgür ve asi
Tüm dünyayı almışsın da karşına
Direniyorsun rüzgara.
Tarlalar kadar sonsuz
Uzanıvermişsin gönlüme
Burcu burcu toprak kokuyorsun
Kokunu çekiyorum içime
Seni görüyorum
Toprak ana kadar bereketli
Toprak kadar eliaçık
Almadan veriyorsun sevenine
Sessizce
Dağlarda yankılanıyor sesin
Yönümü buluyorum
Su kadar, ekmek kadar
Soluduğum hava kadar
Yokluğunda ölüyorum
Karayağızım...
Kayıt Tarihi : 28.10.2006 13:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!