Kara toprak Şiiri - Kara Osman Nalbant

Nerdesin dilberim sensiz naçarım
Kuru bir gazelim, yelden kaçarım
Gün doğmadan perdeleri açarım
Gel de er seherde, gör beni beni

Gün benim olacak dünü yenersem
Yarın karanlıktır, bugün sönersem
Söz verip sözümden geri dönersem
Mertlik meydanında yer beni beni

Taktığın duvakta, tül ben olayım
Ak gerdanı döven, tel ben olayım
Bürüğü sallayan, yel ben olayım
Gözü varsa görsün, şer beni beni

Kopar beni daldan, elinde solam
Belime kuşağı sar, dolam dolam
Kelkit vadisinde, ince kum olam
Götür bir sahile, ser beni beni

Var mı ki yarından haber verecek
Kimler ağlayacak, kimler gülecek
Davetsiz misafir, bir gün gelecek
Doymaz kara toprak yer beni beni