Karasu Şehrengizi Şiiri - Nihat Malkoç

Seni tarif etmeye kifayetsizdir sözler
Bir dem ayrılmaya gör, bu gözler seni özler

Sakarya’nın koynunda uyursun gece gündüz
Gökteki dolunayı kıskandırır bu gül yüz

Gönül gözünü açar, bakir doğa, göl, nehir
Düşlerimde her gece büyür bu hayal şehir

Küçükboğaz’da göğe çam kokusu yayılır
Gölün manzarasında bayılanlar ayılır

İrem’i andırmakta her fotoğraf karesi
Çataltepe’den doğar, akar Maden Deresi

Köpürür çağlayanlar, rüzgâr sanki bağırır
Acarlar Gölü her gün dostlarını çağırır

Taşar Sakarya nehri, açılır sonsuzluğa
Paylaşır gizemini misafirperver doğa

Sevgisi damla damla, kalbe akar bu şehir
Menekşe, sümbül, ıtır; lâle kokar bu şehir

Seni kem nazarlardan korusun yüce Allah! ...
Güneş, suları öper kıyılarda her sabah…

Tutuşur denizlerde sulara değen güneş
Karasu’ya özlemim yüreğimde kor ateş

Son bulur kıyılarda dalgaların coşkusu
Elinde kırmızı gül, bizi bekler Karasu

Balıkçı tekneleri kıyılarda emekler
Sulara açılacak yolcularını bekler

‘Rastgele’ der balıkçı, atarken oltasını
Emzirir mavi sular balıkların hasını

Çınarların altında sohbetler koyulaşır
Kıyıda gün batımı, gamı yüreğe taşır

Döker gözyaşlarını yağmur yüklü bulutlar
Yarınlara taşınır gül çehreli umutlar

Hüzün süvarileri dörtnala koşar gider
Karasu’da dopdolu bir gün böylece biter…