KARAŞIH
Sarıp sarmalamış Safrantı seni
Her zaman güzelsin her zaman yeni
Aşk ile bağlarsın kendine beni
Bulunmaz dünyada Karaşıh eşin
Sönmeyip parlasın doğan güneşin
Bakarken hep Felahiye’ye yüzün
Nedendir bilinmez sendeki hüzün
Bir başka baharın, bir başka güzün
Bulunmaz dünyada Karaşıh eşin
Sönmeyip parlasın doğan güneşin
Koşar gelir yaz gelince gurbetçin
Bu ayrılık sormazsın; neden, niçin?
Bilirsin ki, hasretlik rızık için
Bulunmaz dünyada Karaşıh eşin
Sönmeyip parlasın doğan güneşin
Kader çizgisini böyle çizmişse Hak
Sabırlı ol, duygusallığı bırak
Bir vesile olmakta şölenler bak
Bulunmaz dünyada Karaşıh eşin
Sönmeyip parlasın doğan güneşin
Halil, sende doğdu nerde yaşıyor?
Ekmeği uğruna dağları aşıyor
Bitmiyor hasretin, dolup taşıyor
Bulunmaz dünyada Karaşıh eşin
Sönmeyip parlasın doğan güneşin
01/03/2016 – 08:40
Halil ManuşKayıt Tarihi : 1.3.2016 15:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!