İçim çiçeklerle süslü bir baştan bir başa,
Çiçeklerim karasevdamın çiçekleri,
Çiçeklerim salkım salkım,
Çiçeklerim dal dal,
Çiçeklerim nakış nakış,
Çiçeklerim desen desen,
Çiçeklerim hevenk hevenk,
Çiçeklerim kara kara, yaprak yaprak,
Çile çile, hüzün hüzün,
her biri bir başka yabancısı
Gündüzün.
Onu gördüğüm gün kanımdan kan vermişim çiçeklerime,
Canımdan can vermişim,
Sulamış, bakmış, beslemiş, büyütmüştüm,
Boy attılar, boy attılar ömrüm boyunca,
Kimisi dal verdi, yaprak verdi, kimisi gonca,
Ne yazdan etkilendiler, ne kıştan,
Ne ilkbahardan, ne de sonbahardan,
Bana sürekli söz edip durdular
Sevdalardan.
Çiçeklerim benim…
Karasevdamın çiçekleri…
Bir sevdaya harcanan gençliğimin çiçekleri…
Gözümün, yüreğimin bebekleri…
Canımın canları…
Ruhumun ruhları…
Çalkantılar içindeki bedenlerim…
Bir tekinizi bile koparırsam yerinizden
Kırılsın
Ellerim.
(Hikmet BARLIOĞLU (1933-2003) 'nun
YILDIZLARIMI KOPARMAYIN İsimli Serbest Şiirler 'inden >33-34/100)
Kayıt Tarihi : 6.5.2005 11:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!