Karasevda Şiiri - Selahattin Yıldırım

Bir akşamüstü Boğaz’da,
El ele tutuşup yürümektir.
Yağmurda, rüzgârda, ayazda,
Siper olup O’na, korumaktır.

Kapanmayan gönül yarası,
Birlikte ısırdığın ekmek arası,
Bilinmez ki, kâh orası, kâh burası,
Yorulunca, birlikte durmaktır.

Üçyüzaltmışbeş gün, altı saat
Mutluluk dolu bir ömür vaat
Sevgine boylu boyunca itaat
Her düşünü hayra yormaktır.

Fikrini yok sayıp fikrine karmaktır,
Fikrini var sayıp, fikrini sormaktır.
Bir simidi mutlulukla yemek,
Sevgi ile kavrayıp, aşk ile sarmaktır.

Dostum tam anlatamadım belki,
Onu sana, seni ona veren el ki,
Ama emin ol ve şunu bil ki,
Mutluluğa kalkan parmaktır.

Kapılar kapalı, gönlün açık,
Bir fikir gelir aklına, sıra dışı, uçuk,
Deseler de kafayı yemiş, kaçık,
Saatini saatine kurmaktır.

Acı çekmek, ızdırap yudumlamak
Bazen boş yere sokakları adımlamak
Bir çağlayanken, birden damlamak
Sonunda turnayı gözünden vurmaktır.