adına karasevda denilen sen soysuz kin
silsem de tadı gitmez dudağımdan busenin
yaraların var ben de kanarlar sessiz sakin
anlatamam ki seni canı yetmez kimsenin
dünya döner dönerim aşılmaz ki eşiğin
mum misali eririm, yalnız aydır kefilim
güler yüzün durmaz yaz kış sallanır beşiğin
oysa özde biçare gözündeyse sefilim
kederi kader bilip tadarken ellerinden
ahde vefa beklersin gözlerimin ferinde
beni çekip alırsın dünün gazellerinden
sonra adıma meçhul dersin her seferinde
ruhu bedenden çalan panzehirsiz bir oksun
çöller vahasız olur vahalar çölsüz değil
şimdi seni kimler ne diye kalbine soksun
ışık kırılır suda düz durma sende eğil! ...
24.09.2005
Aydın ÇevikKayıt Tarihi : 14.12.2005 21:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)