Herkes acayip,
Olaylar Tam Anlamıyla TuHaf,
Karanlık,
Hemde Koyusundan,
Karanlık,
Hemde Ürküten,
Öyle Ki;
İnsanı Peşinden Sürükleyen.
Anlamsız Bir KaranLık,
Bazıları Bundan Muaf.
Ama KaranLık,
AydınLanmayacak Bir KaranLık,
Güneşin,Ayın Aydınlatamayacağı Bir KaranLık.
Ama Aslen Aydın Bir KaranLık,
En Azından Bilinen.
Kabullendiğim Bir KaranLık.
Olayların Sonucu Olan Bir KaranLık,
Tüm Hayatımı EtkiLeyecek BeLki de,
Acı Sonu Olan Bir KaranLık,
Belki De Boşuna Bir KaranLık.
Diğerleri Gibi YaşamaLı,
KaranLığı Görmeden.
Ama KaranLık,
Günden Güne Eriten,
Garip,
İçim İçimi Yediği Bir KaranLık.
BöyLe Bir KaranLık,
Tanımsız,AnLatılmaz.
Kararmış Bir KaranLık....
Kayıt Tarihi : 4.1.2011 22:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!