KARARMIŞ GÜMÜŞ BİLEZİK...
kararmış gümüşlerime karıştı karartısı gölgemizin
o gölgeler ki hiç
boylu boyunca
yanyana
sere serpe
uzamadılar akşam güneşine karşı tenha yollarda
bileğimi sıkan elin gibi
sımsıkı ve ten ateşiyle kavruk
hasret gecelerinde donuk
ışır kendince güzelliği
hasrete inat
bileğimde
bir peçe gibi zaman
esrarlı bir bekleyişle
işleyip yürüyor ve örtüyor sensizliğimin yüzünü
bir gülüş
bir öpüş
bir gönül alış olmaksızın
yabancı ve yabansı kadın yanım
simsiyahım
ölümcül bir özleyiş içinde
zonklaması şiddetlenir bekleyişlerin
gümüşler eskir
tenim kırışır
derinleşir çizgiler bileklerimde
yol yol olur susuşlar
kahve telvelerinde
bir nebze umut olmalıydı ya /yok ki yok
yok işte...
CEYDA GÖRK
24 haziran 2008............15.22
Kayıt Tarihi : 26.6.2008 13:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!