Kararmaktan Kaçan Küçük Beyaz Bulut

Dar dünyada alınacak bir nefes bularak
Yüreğimde yükler yıkacak kelimeler sarf ettim.
Zannettim, insan
Manası dar hayatı manidar kılar,
Açmaya karar vermekte cimri durduğumuz
Saklı bahçeleri yakmaktan sakınır…

Alnıma çalınmış yazının kesif karası bu
Buruk yürek, pişman olmak zamanı.
Oysa ben alelade bir âdemim:
Al kanlı, biraz endamlı, bir hayli hayalperest.
Dardır kafam
Yetmez bazı şeyleri almaya
Bilmez bir şeyi o şey yapan gerçek şeyi
Ancak duvarlara vura vura
Mıhlarım acı gerçeği,
Biraz dargın ve Werther gençliğinde biraz
Ama kabil kininde değil.

Halbuki
Bulutlar koşuşturur
Deniz vura vura savrulur, elbet durulur
Yitip gidilir zaman içinde
Yine de olmaz vurdum duymaz
Şu aciz âdem,
Hayat işte
Her son, yediğim acı bir badem...
Tadımda kaçar aklımda
Ve pekişir yalnızlığım.