Kararan Bahtım Şiiri - Mcihangir Ceyhan

Tükendi gücüm bitkinim
Uğraşma benimle bahtım
Kesildi suyum soluğum
Boynu bükük koydun bahtım

Kahrol sevilmedin gitti
Zehirledin ömrüm bitti
Ensemden ateşe yitti
Ateşte yanasın bahtım

Güldürmedin hep zul ettin
Yeşildim kuru dal ettin
Sevmeyi bile zor ettin
Sevgisiz kalasın bahtım

Ayrılığı reva gördün
Yoksulluğu deva gördün
Yanıldı da vaha gördün
Gözlerin kör olsun bahtım

Tebelleşsin sazda tele
Koymadın bülbülü güle
Hasret koydun beni düne
Günün kara olsun bahtım

Taşlı yolda kaldım yaya
Uyutmadın gezdim saya
Bağrım da oldun sert kaya
Taşlar altın da kal bahtım

Bana küstürdün bacıyı
Büyüttün içte sancıyı
Verdikce verdin acıyı
Acılarla kıvran bahtım

Kagredip yıktın alemi
Yalvardım vermen çağremi
Çok gördün bir çift kalemi
Söylemeyip lal oldun bahtım

Koydun adımı GARİP KUL
Yavruyu yetim eşi dul
Bırakıp ta çektirdin zul
Lanet olsun sana bahtım