Günlerden Pazar ve saat san’a daha ben var,
Ne mi yapıyorum?
Sorma içime sen alıp hiç dışarı vermemeye çalışıyorum…
Özlemez miyim? Özlüyorum hem de çok,
Ama elden gelen bir şey yok
Oturup bir sigara daha yakıyorum
Hayaller kırık, bakışlar küskün artık
Ben senle varım fakat sende yokum,
Bazen ban’a öyle yakınsın ki;
Bir nefes kadar mesela…
Lakin ben sana uzağım hem de
Evet evet istediğin kadar uzak.
Ben de isterdim elbet:
Kestane rengi saçlarını koklamayı,
Ya da o lavinya kokunda boğulmayı,
Ve yeşilimsi gözlerinde kaybolmayı…
Şimdi ne söyleyeceğimi dahi bilmiyorum,
Çünkü suçlu sen olsan da ben sana suçlu diyemem ki,
Bakmamalıydım sana ya da sevmemeliydim seni
Diyemem ki asla…
Sen bende bir devrimsin aslında
Yanmayan hiçbir yerim kalmadı ama
Küllerim de halen Aşık sana…
Kör değilim; ama baktığım her yerde
Hiçbir şey göremiyorum senden başka…
Ben seni yerleştirdim dünyama
Şimdi gelmekte senin elinde gelmekte…
Kayıt Tarihi : 24.12.2013 14:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!