Karar Aşaması Şiiri - Harun Tolga Peker

Pas tutmuş bir bıçağın
Ihlamur ağacından yapılmış sapıydı
Ellerin,
Tutup soksam göğsüme
Harakiri olacaktı adın,
Ve ben;
Uzaktan yaşıyorum şimdi seni
İntiharsız, sessiz
Sensiz...

İnceden inceye gerdirilmiş bir muşamba gibi
Örtülüyor gece üzerime,
Uykusuzluk, radyomun en çok çalınan parçası
Odam soğuk,
Duvarlarımda bir mahkeme duvarının dilsizliği,
Gereğini düşündü Rab,
Yalnızım...

Şimdi;
Üç tarafı ada ile çevrilmiş deniz gibiyim,
Devrim yok,
Derinleştikçe
Artıyor basıncım,
İnancım, kilolarca sakala sahip
Acayip amcalarla çevrilmiş,
Adalet cebi kalın olana gösteriliyor,
Midem bulanıyor deniz olmaktan,
Beni devlet tutuyor,
Kusmak istiyorum...

Irıkçılığın tam ortasına düşürülüyorum
Akrobatik şekilde takılan çelme sonucunda,
Sen saçımı uzun seviyorsun,
Devlet kısa,
Seni sevmek bedava,
Vatanı korumak fazla pahalı,
Senin vergin yok,
Yaşamak için ücret ödüyorum...

Şimdi bana yardımın gerekiyor Allahım
Sevsem mi?
Ölsem mi?