Karar Şiiri - Dinmez Er

Yazılmamış kanunlar var bilmen gereken
sevilmek istiyorsan eğer şair
hep isteyecekler verecek, hiç almayacaksın
onuru unutacak, gururunu kıracaksın
sözün gümüş, sükutun altın olduğunu
aklından çıkarmayacaksın.
sevilmek istiyorsan, karşı gelmeyecek,
haklısın deyip susacaksın.
aşkın önünde diz çökecek
sevdiğinin kölesi olduğunu
hiç ama hiç unutmayacaksın.

Kahırlarının sebebi bu mu?
gece, gündüz içmek bir teselli mi?
kaçmak istedikçe kendinden
yine sana koşuyorsun.
sözün bittiği andır gitmek
giden sen, kalan kim?

Güzleri sararıp solar bahçeler, kırlar
baharla allanırlar, pullanırlar
renk, renk açılır, saçılır kır güzelleri
nasıl yaşarsın bu güzellikleri görmeden?
beklesen de bir ömür gelmeyecek beklenen
gökten zembille inmiyor ki sevgiler.
sevenin yok senin içinden geçenleri, bilen
arzunun derinliklerinde ölmek mi istiyorsun?

Kırk katır- kırk satır mahkemesinde
yargılanırken sordum ilahlara…
sevmek günah, arzulamak suç mu?
dediler yanlış, cevabı bizde arama
hak, adalet terazisi hakimin ellerinde
gözlerinde, sözlerinde, kaleminde
“ yaz kızım gereği düşünüldü, KARAR…
kime ne şairin içinde ki arzu yangınından,
kime ne içinde yaşattığı hayal aşklarından?
suç değil, cezası yazmıyorsa kanun kitaplarında
katırları dama gönderin tımara,
satırlar bilensin kaldırılsın depoya,
şair sende aklını başına topla…”

Mahkeme bitmeyle dertler bitmiyor ki.
düşün, düşün çoktur işin,
biri gelir, bini kalır deli, gel-git düşüncelerin
geriye dönüp bakmak boşuna uğraş
ağır çekimli yaşam karelerinde
dünün izleri silinip kaybolmuşsa
kocaman bir yalan demek geçmiş zaman
hatıralar dediğin nedir ki, düşsel çöp yığınları

Kendi ipini kendin mi çekeceksin?
intihar girişimin yeniden dönüşün olur
avuntusuz, sevgisiz yarınlara
kadehini ölümüne kaldırırsın
kalbim her an durabilir diye düşünürsün
“ korkmuyorum senden ölüm
bu değersiz, yorgun, aşksız kulunu unut,
azad et, hadi önce sen git…
vazgeçtim gelmeyeceğim ardından.”

Dinmez Er / Çeşme / 2010.09.16 /