1. Sayıdan Devam
Yumruk tesirini göstermiş narin beden kendinden geçmişti. Dilruba kendine gelince etrafına bakındı. Hatırlamaya çalıştı. Dilruba arabanın kapısını açıp arabadan indi.
Biraz ötede; ağabeyi, babası ve amcası ağız kavgasına tutuşmuşlardı.
Dilruba yumruğun sersemliği ile yanlarından geçerek eve girdi. Ne olup bittiğini tam anlayamamıştı ve şaşkındı. Bize nasıl buldular, ben neden arabada idim, neden bağrışıyorlar gibi suallerle araba ile ev arasındaki mesafeyi kat etmiş eve gelmişti. Hemen arkasından
Sinirlenmiş, eli ayağı titrer durumda ağabey eve geldi. Ağabeyin arakasında babasının Metin’le ilgili bazı utanç sözcükleri bağırarak söylediğini hepsi duyuyordu.
Metin ve Dilruba bu sözleri duyunca hem utandılar hem de sinirleri iyice gerildi. Metin’i zor zapt ettiler o arada amcası kapıda Metine hakaret etmeye devam ediyordu ve Dilruba’nın çeyiz sandığıyla yengesin kolundaki altınlarını istiyordu.
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
BU GERÇEK ÖYKÜ GİT GİDE YÜREĞİME İNDİRECEK BENİM AMMA KONU İNSAN SEVGİSİ YILLARDIR İNSANIMIN ÇEKTİĞİ ACILAR.. KUTLARIM DOST GÜZEL YAZIYORSUN DEVAM ET BİZDE OKUMAYA DEVAM HER BÖLÜMÜ HARİKA DURMA SUSMASIN KALEMİN.. SAYGILAR
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta