Karapınar (tasvir) Şiiri - Ömer Gülmez

Afyon'a bağlı, Sınırı Konya
Akşehir ve Çay arasında
Karamanoğulları geni var kanında
Kiraz yetiştirmek şanında
Vadisinde uyuyan yedi göller
Sıra sıra bahçesi bağı
Gülümser her daim heybetli dağı
İşte burası SULTANDAĞI

Köylerin en uzağı.
Üçkuyu sağı Yeniköy solu.
Yayladır yeri ve serin.
Mağaralar ürkütücü, kuyuları derin.
Yolu yılan gibi yaklaştıkça kaçar.
Bölgenin kardeleni her mevsim açar.
İşte burası da KARAPINAR.

Size Karapınarı anlatayım erenler
Gitsin görsün merak edenler

Adını kaynak pınardan alır
Üç mahallesi var
Yedievler'i duyanlar
Dördüncü mahalle sanır
Bu isim yedi kızanı yedi yavukludan yedi kavuklunun ayırmasından gelir.

Uyruğu altı kökten
Çoğu Türkmen
En cazgırı vayvay hasan
Heybesinde kısmeti
Türkü bilmez ama cazgırlığı yürekten

Mevsim kurak, ahali çeresiz ve yorgun.
Yakacak yok eşler birbirine dargın.
Düşlerde hep bir öbek odun bir demet aşgar bağı.
İmdada yetişirdi elbet Kasım Dağı.

Çayırında dokuztaş oynanır,
Toprağından tezeği mantarı toplanır,
Yağmurunda aşıklar ıslanır,
Mutluluk kaynağı hellik çukuru varki göresiniz.

Sığınan ahireti görür.
Korkan canlı gömülür.
İçinde eşkiya barınır.
Nice aşıklar saklar SİRİNDERE
Komşuları Kocadere, Cindere bilesiniz

Ardınsıra tohumsuz taprak hammat gelir
Verimsiz, ne olduğu belirsiz
Biçare ona bağlı geçim
Evlerde rapor bekleyen dedeler
Diz ağrısından mızmızlanan ebeler
Tarlada sırtına cocuk belemiş analar
Ha gayret diye bağıran eli oraklı babalar
Yanık, çopur, aynalı taraklı gençler
Yolmayı bekleyen bir karış mahsul
Bıtıraklar içinde, devedikeni acıyla
Kıraç, kil karası topraklar bir bir kazılır
Peçe altında ter kokusuyla burada hep acılar yazılır

tasvir 9 bölümdür.
Bu 1 nci bülüm dü.
DEVAM EDCEK.....