Karapınar kazası Şiiri - İhsan Baştürk

Yendin kara bahtını
Aldın doğadan ahtını
Çöle kurdun tahtını
Yeşillendin Karapınar.

Sultaniyesin sen açık kapın
Taştan duvarın, kerpiçten yapın
Moderinleşiyor gün, gün tipin
Gel kültürünü unutma Karapınar.

Çok çalışkandı oğulun, kızın
Sürü, sürüydü koyunun, kuzun
Pınarın kurudu içinde sızın
Mekede elden gidiyor Karapınar.

Dünya harikasıydı hani göllerin
Karaca dağında gizli kalelerin
Opruğun, opanın vede örenlerin
İlgi bekler verdinmi Karapınar.

Kara elması çıkarınca düze
Bütün ülkede girersin göze
Daha şimdiden söylerim size
Gel kendine sahip çık Karapınar.

Tarıma verdin bütün özünü
Ticarette açtın gayrı gözünü
Çürüttün sen çöl tezini
Kalk, şahlan gayrı Karapınar.

Konyaya kadar uzanır düzün
Ak olmuş gayrı kara, yüzün
İhsanım söylesin uzun, uzun
Kıymetin geç bilinecek Karapınar.