Tuttuğun eli bir daha bırakmadan
Herşeyden çok onu sevmişsin
Aç kalıp gezmişsin hiç biriktirmeden
İndirmişsin artık gitmeyeni
Bölmüşsün meğer olmayanı
Vermişsin hakkını hak edene
Yetmemiş açmışsın Kıbrıs’a sancağı
Almışsın karşına dünyayı
Koltuğa yapışmayıp çılgınca
Neymiş gitmişsin gururunla
Yerli malı araca binmişsin
Kalmamışsın lüks konutta
Abartmamışsın hastalıklarını
Neymiş sana oy vermemişler sonra
N’olmuş bende hiç vermedim
Sana hiç oy vermezdim de usta
Çünki sen buralara uymazdın
Sen politika hesap bilmedin
Sen sadece vatanı ve eşini sevdin
Bunlar yetmezdi be usta yetmedi de
İyi ki uzun süre kalmadın iktidarda
Sen yanlış meslek seçmişsin be usta
Sen keşke o yılları şiir yazarak
Pencerenden bahçeye bakarak
Sevdiğinin elinden tutarak
Türkülerini dinleyerek geçirseydin
Keşke birilerini değiştiririm diye
Belki belki emeğe saygı
Belki ülkeme saygı insanıma
Dedin amma
Oradan daha iyi göreceksin
Çok zor be usta değiştirmek
Keşke bıraksaydın bu işi kaşarlara
Yormasaydın kendini boş yere
Üzülmüyorum gittiğine
Buralar da umut yok
Yok be usta
İyiki gelmişsin bu toprağa
Nezaket getirdin sayın dedirttin ya
Sen rahat uyu huzurlu
Bir gün belki...umutsuzumya
Belki değişir bu dünya
09 Kasım 2006
Murat Polat 2Kayıt Tarihi : 10.11.2006 10:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!