Karantina Altında Şiiri - Serdar Uzunöner

Hayatımıza bir virüs girdi
Sağlığımız için
Önce evde kalmamız önerildi
Sonra her yer kapandı
Sokağa çıkma yasakları başladı
Mesafeler koyuldu araya
Sosyal mesafe dendi
Ama hiçte sosyal olmayan
Bir hayat başladı bizim için

Ve aşırı duyarlı toplumun
Bilinç timsali davranışları
Sevgiyle nefret arasındaki
Yüzlerce değişken duygu durumları içinde
Yavaş yavaş uzaklaştırdı bizi

Anladım ki asıl virüs bizdik
Yani insan
İnsanın insana bulaşması
Ve mesafelerle koruduk
Kendimizi insan olmaktan
Ve belki de bütün suç
İnsan olamamaktan

Bulaşıcı tüm sevgimi
Karantina altında
Ölüme sevk ettim
İnsanlıktan silindiğimi
Geç olsa da fark ettim