Karantina Şiiri - Vecdi Murat Soydan

önce kalbini aldı karantinaya,
çıkardı aklından tüm teferruatları,
öznesini, yüklemini, soru işaretlerini
ve ne kadar belirtisiz nesne varsa,
alayını birden kafasından attı,
sardı bir bir yaralarını,
ama çok uzun zaman aldı,
sonra attı kendini doğanın kucağına.

ahhh! dedi ahhh! bütün suç benim,
daha önceleri bakar körmüşüm,
affedin, ne olursunuz affedin,
sizi ağlamaktan görememişim,
yıllarca kahrımı çektiniz,
ben konuştum, sizler sabırla dinlediniz,
duyamadım sesinizi,
hepinizden binlerce kez özür dilerim.

işte kıvrım kıvrım yollar,
ağaçlar, dalında kuşlar,
rengarenk çiçekler, böcekler, kelebekler,
beni karşılamaya gelmişler,
başımda bulut kümeleri,
içimde doğan sıcacık güneş,
hava, su, toprak,
hepsi de ne kadar alımlılar,
rüzgâr esti mi, kıskanmayın sakın,
yağmurla karışık beni bir güzel yanağımdan öperler.

sevgili can yoldaşlarım, vefakâr dostlarım,
canlarım, ciğerlerim,
sizlere çok çok teşekkür ederim,
iyi ki varsınız, iyi ki benimlesiniz,
şimdi çok mutluyum, huzurluyum,
sayenizde eskisinden daha güçlüyüm,
hepinizi ayrı ayrı öpüyorum,
size geldim, sadece size,
gitmem ki başka yerlere,
uzaklaşmayın benden, darılırım,
sahip çıkın bana, bırakmayın beni,
bırakmayın, tutun ellerimden,
çok yalnızım.

Vecdi Murat SOYDAN
(Yaşanmamış Aşkların Şairi)
09 Nisan 2020, Isparta