Karanlıktı Yüzün Şiiri - Soner Caner

Hüzünlere sakladığım ilk akşamında, karanlıktı yüzün
Karanlığa gölgemi sürdüm...
İz bırakır sandım yüreğim yüreğine;
Ki seni sevmek için bir yüreğe gerek yokmuş,
Anladım.....
Omzuna dokunan bir geceden baktım sana,
Gözbebeklerimde biriken tuzlu hasret
Kirpiklerimin ilk ihaneti değil ki bu bana
Sana göz kırptığımda;
Anladım.....
De ki tutabilir misin karanlığı avuçlarında;
De ki bana, özleyebilir misin karanlığı bir daha,
Suskunluğumun çok ötelerindeydi ki o alev
Karanlıklar yaktım yüreğimin tam ortasında,
Gözlerinde buluşmak için bir çift göze ise,
Gerek yokmuş
Anladım.....
Karanlıktı yüzün, siyah saçlarının aralanışın da;
Hayattın, dokunuşlarımda isyandın, parmak uçlarımda
Zincirlenmiş bulutların arkasında kaldı ki, ay ışığı
Bir ışık yeryüzüne, yansımadı belki ilk defa.
Karanlıktı yüzün;
Ve seni öpmek için.....
Bir dudağa gerek yoktu.
Anladım.....