Karanlıktı Uzaktan Bakılınca

Karanlık dalgaların
Şiddetli yakomozlarıydı kalbimin...
Uzaktan bakılınca....
Delik delik olan yüreğinin sesleriydi duyulan,
Kan kırmızısı ışıltılarıydı..
Bir kızandı o yaşlanan bedenine rağmen....
Sessizlik haykırıyordu
Bedeninden....
Ağlıyordu sesizce....
Kısır bir döngüde ne yapacağını şaşırmış,
Vurgun yemiş bir deniz atı gibi....
Pervane içinde dönüyordu mühkem bakışları....
Aşk bir yelkovandı onun için,
Çok hızlı seyreden hayatın içinde....
Duyabilmeye çalışıyordu sessizliklerin sesini....
Gözleri bakmaya çalışıyordu yumuşak ve derin....
Elleriyle dokunmaya çalışıyordu incitmeden...
Yaşamın bir kelebek olduğunu bilemeden çabalıyordu...
Mutlumuydu?
Mutluydu....
Bir şahin kadar çekici,
Gökyüzü kadar mavi,
Ama;
Kalbi kara taşlarla örülmüş,
Bir kalbi sevmesine rağmen....