Karanlıktı her yer karanlık
Karabulutlar üstümdeydi
Yaşamak için bir neden yoktu
Ben kimim, burası nere der gibiydim
Kasırgamı dersin, fırtına mı,?
Yoksa girdaba mı ne kapılmıştım
Gözüm açık mıydı yoksa kapalımı
Yoksa ölmüşmüydüm haberim mi yoktu
O kadar derin karanlıktaydım
Derinliklerde kaybolmuştum
Tek yaptığım
Avazım çıkana kadar bağırmaktı
Ve yaşama dair
Hiç umudum kalmamıştı,,
Belkide, beklide seni acılarda, yalnızlıklarda bulduğum içindir
Belkide bana acımıştır Allah’ım seni bana göndermiştir
Belki de hiç biri
Ben sana böyle zamanlarda âşık oldum
Beklide böyle zamanlar seni bana âşık etmiştir
yalnız bir başıma
umutsuzluklara,
acılarla giderken
varlık içinde,
yoksulluk yaşarken.
dertlere alışmış,
bıkkın bir şekilde.
yeter artık diyemeyecek kadar
erimiş bitmiş
sonsuz bir okyanus ortasında
bir sandal
bir ben
bir de dümdüz bomboşluk içinde
bilinmeyen bir yere
giderken
hiç ummadığım
hayal edemediğim
beklemediğim
bir anda
sen çıktın karşıma,; Ve
ben sana böyle zmlrda âşık oldum işte
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta