Karanlıktı...
Siyah ellerini, düğümledim bileğime
Parmaklarını, çıkartamadım...
Tanıyamadım avuçlarının tuttuğu kiri.
Kir, hangi cümlenin bataklığına giden yoldu!
Yolcu! Öyle ışıksız kelimeler asamazdın diline sen.
Anı Şair: Ümit Yaşar Oğuzcan Altıncı Mektup
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Devamını Oku
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,