Karanlıktayım Şiiri - Tülay İçen

Karanlıklardayım,
Kör bir kuyunun dibinde kalmış gibi,
Karanlıktayım,evet her taraf karanlık...
Oysa insanlar aydınlıkta...
Niye bir ben karanlıktayım.!
Körmüyüm....
Çevremdeki aydınlığı görmüyorum.
Resmin başucumda gülümsüyorsun.
Sanki bakışların içimde geziyor.
Aşkım....
Ben Mecnun oldum sense Leyla.
Leylamı arıyorum..
Her gün ağlamaktan gülemez oldum..
Seni can seni bulduğumda.
Güleceğim bende...
Güleceğim.
Bir rüzgara kapılmış gidiyorum,
O kadar yoruldumki duramıyorum
rüzgarın önünde..
Savruluyorum hazanda dökülen,
Yapraklar gibi..
Ruhumdaki fırtına esen rüzgarla birleşti.
Beni hasret dağlarına attı..
Hasretim sana dağlar kadar..
Ayrıldık aşkım sana doyamadan..
Kim çıkardı bu ayrılığı!
Bilen varmı?
Sevenlerin günahı kimden,
Sorulacak...
Bilen varmı?