Sensiz Karanlıktayım Şiiri - Yasemin Güven

Dağ olsa yıkalmaz derdim kaya gibi ardımda derdim...
Karanlıkta olsam aydınlatır beni karanlıkta bırakmaz derdim...
Yanlız hissettiğimde yanlızlığımı paylaşır benle derdim...
Ama şimdi yoksun arkamda dağ gibi duranım yok artık...

En çok ne isterdim biliyonmu beni yanına alıp sarmanı...
Ben burdayım seni hiç bırakmadım bırakmıcam demeni...
Ellerimden tutup çoçukluğumuza gitmek isterdim...
Öyle yara açtın ki içimde ne kanıyor nede kapanıyor...

Sen bundan sonra hayallerimde hep yaşıyor olucaksın...
Kimse kimse tutmuyor yerini yetmiyor yetiremiyorum...
En son halin hep gözümün önünde ellerimi tutmuştun...
Bilemedim son kez tuttuğunu gözlerime soz kez baktığını...

Senle herşey öldü bende senle herkez öldü öldürdüm...
Sen yoksan bende kimse olmasın ne çıkar ki...
Varlığında olmayanlar yokluğunda eşlik etmesinler...
Keşke herşey herkez gitseydi de bir sen benden gitmeseydin...

Biliyormusun sensiz çok yanlızım kimsesiz bir çoçuk gibiyim...
Yokluğun çok acıtıyor içimi kalbimi yaralıyor olmuyor...
Hani diyorum olsa gelip bende sığınsam yanına alıp sarsan beni...
Çok özledim seni keşke hep yanımda olsaydın gitmeseydin benden...

Yasemin Güven