Dışarıda gün doğar belki ama ben karanlıktayım.
Sensiz bir hayatın ortasında,
Ömrümün sonundayım.
Ölüm şarkılarını söylüyor karanlığa.
Bense karanlığın en ölümsüz noktasındayım.
Çığlıklar kol geziyor harabe mezarlarda.
Ben susmuş zamanın bağrındayım.
Seni bekliyorum soğuk ölümün tahtında
Mahşerde kalbinin burçlarındayım.
ÖBA.
Kayıt Tarihi : 18.11.2020 22:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!