Yaşayanların geldiği bir noktasın ama
Ben yaşamıyorum fakat ayaktayım hala
Bırak bizi bir sahilde görmeyi el ele kol kola
Artık suretini seyretmem bile bana mübalağa
Benden umut bekleme toprağa verdim aminle
Sakın konuşma bahsetme bana kendinden
Odama kapandım güneşi unuttum sayende
Bana aydınlığı betimle karanlıktan söz etme
Sen farklıydın çünkü farkın yoktu benden
Yeni buldum kalbimi bir daha kaybedemem
Bir çığ gibi geldin üstüme hareket edemem
Ümidi kestim kendimden yaşayışım bedenen
Kayıt Tarihi : 15.1.2021 16:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!