Karanlıktan korkuyorum ben
çünkü seni göremiyorum
geceleyin ayın ışığını bekliyorum
Silüetinide beynime kazıyorum
Yıldızların değil kalabalığını
ayın yakın ve yalnızlığını
Cazibende sanki parlaklığını
yazmışım hafızama kaldığını
Karanlıktan korkuyorum ben
gökyüzüne bakmıyorum yağmurda
doğmuyorsun ki o zamanlarda
sıkıntı basar gökte ay olmadığında
Seviyorum seni ey Nazlı yarım
Bilmiyorum nasıl olur ahvalim
gündüz güneşimsin Gece ayım
vay ki vay ne olacak benim hâlim
Yoldaşım ol bire hevalim
Sancağımdaki gibi üç hilalim
seni ömürüm boyunca taşırım
bu mutluluğu birlikte yaşayalım
Birgün elveda Diyeceğiz de hayata
sende biliyorsun yaptığın büyük hata
sahibiz biz aynı din iman ve itikata
Bunu diyor gelmiyorsun bu tarafa
hevalsin ama kurbanım sendeki şefkate
Yılan bertaraf,oysa mehmet vardı hedefte
neden anlamadım,tepede elinde tetikte
vicdan azabındı değilmi? sebep engelde
Nasıl bir sevdadır anlamadım rabbim
Bazen avcı benim bazense av benim
Bir türlü aklıma yatmadı sevdi gönlüm
O gün yaktığın mermileri hep saydım
Bir Mehmetçiğe bile kıymadın
O günden sonra hain saymadım
Özel banttan söylediğimi söyledim
Senden değil karanlıktan korkarım
Badime bıraktım silahım mühimmatım
Dürbünden bakmaya artık doyamadım
İstersen öldür kuru canımla varayım
Sen cesaretime,ben şefkatine hayranım
Mankurt değil,bir meleği belledim
Haydi kalk tepelerden düze inelim
Üstüne başına birşeyler verelim
Komutana tekmil de şahitlik edelim
Seninle biz komutanı da şahit edelim
Babana anana da müjdeyi verelim
Allah'ın emrine, peygamber sünnetine
girelim bizde artık dünya evine
Nurettin Akdeniz
Kayıt Tarihi : 10.6.2023 19:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güneydoğu da bir asker birde heval in hikayesi bazen insan düşmanına âşık olur ya bu türlüsü de var hayatta
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!