Bir çocuk vardı bilmezsiniz
Yalnızdı
Ve korkuyordu karanlıktan
Yüreği hüzne ayarlı
Gözleri uzağa bakardı
Gözleri uzakta
Karanlıktan korkardı..
Usumda bir anı canlandı
O çocuk hani karanlıktan korkan
İçine atılmıştı birgün karanlığın
Soğuktu üşümüştü
Karanlıktı korkmuştu
Çok beklemişti
Açılışını kapının..
Ama her çevrilişinde kapının
Azarlandı ve kırıldı yüreği
Sustu pek kimseye güvenmedi artık
Sustu ve çekildi kuytuluklarına yüreğinin..
Bir çocuk vardı bilmezsiniz
Soğuktu üşüdü
Korktu karanlıktı..
Yoruldu ama korkmadı bir daha karanlıktan
Ağlamayı unuttu gözleri
Şiir yazarmış şimdilerde
Ben çocukken karanlıktan korkardım
Biliyor musunuz?
Kayıt Tarihi : 22.7.2012 19:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Furkan Çubukçu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/07/22/karanliktan-korkan-cocuk.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!