Herşey silikleşiyor, anılar puslu gecenin koynunda.
Yüzler, onlar bir buğulu camın ardında..
Güne bakan ay soluklaşıyor, herşey anlamını yitiriyor.
Bir şeyler yanlış,
Bir şeyler ç0k yanlış geliyor.
Ürpertiler sarıyor ruhumu çepeçevre,
Sokakta bir köpek havlıyor,
Geceyi bir kuzgun sesi yırtırıyor.
Etrafi soluk gardenya kokusu sarıyor.
Bu iyi bir şey.
Bu yanlış bir şeylerden daha iyi.
Gözlerim kan çanağı,
Dudaklarım bir ninni tutturmuş.
Kulaklarımda ki uğultuyu uykuya bırakıyorum.
Silikleşiyor gece, yerini geç kalmış gün ışığına bırakıyor.
Bir yerler de bir bebek ağlıyor, birileri yalnız ölüyor.
Birileri ilk nefesini alırken, birileri son nefesini veriyor.
Ve gece silikleşiyor, yerini gündüze bırakıyor…
Gül KürekçiKayıt Tarihi : 23.7.2019 19:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!