Karanlıktan Aydınlığa
Sen yoksan ben yoksam biz yok olduysak nasıl çıkacağız karanlıktan aydınlığa ?
Var mısın küllerimizden tekrardan doğmaya
Kötülerin ve kötülüklerin hakim olduğu bu dünyada
Ruhum el pençe divan tahammülüm kalmamışken bütün yaşanılanlara
Ümidim yok tükenmiştir artık insanlığa
Ve sen …
Sen bu dünyadaki en paha biçilmez değer
Varlığın umut kaynağı adeta bir seher
Geçmesin sensiz bir anım tarifi yok kabir azabından beter
Neyleyim yarım kalmış ruhumla baş başa bu diyarda öldürür insanı bu keder .
Kayıt Tarihi : 29.1.2022 20:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ayrılığı bile güzel yaşayan bir kadının hikayesi
![Zuhal Öcalmış](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/29/karanliktan-aydinliga-19.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!