Karanlıktan Aydınlığa Şiiri - Turgut Çakır

Karanlıktan aydınlığa çıkarken
Bir haber aldım uzaktan
Acı haber tez yayılır derler
Öyle oldu
Bir süre odamda dolandım durdum
Karanlık bana bana baktı ben karanlığa
Uzakta Bilecik ışıl ışıldı
Ben ise karanlığın yüreğinde
Aydınlığa çıkan yolu arıyordum
İşte bu anda şu dizeler dökülüverdi hemen
Ağır ağır çıkacaksın merdivenleri
Sevimli bir yüz karşılayacak kapıda seni
Sonra bir fırtına esecek bir an
Bu kez eller üstünde ineceksin merdivenleri
Sevenlerin geride kalacak
Allah'ın rahmeti üzerinde olsun
Bu dizeleri yazarken kapım çaldı
Açtım bir dost
Acı bir tebessüm vardı dudaklarında
Uyuyamadım dedi
Neden?
Düşümde seni öldü gördüm
Uyandım, hemen yanına geldim
Yaşıyorum ama karanlıkta
Şu karanlığı bir yarsam çıkacağım aydınlığa
Orada çok dostlar var biliyorum
Sevenlerim var
Ne yazık ki ben karanlıkta onlar aydınlığın yüreğinde
Şu dünyanın haline bak
Bir yanı güneş, öte yanı ay
Bense karanlığın yüreğinde
Bir çıkabilsem aydınlığa
Ah bir çıkabilsem
Sevenlerime kavuşabilsem
Öyle sevineceğim ki
Ya sen?