Karanlıktan Aydınlığa Şiiri - Ulvi Koçu

sabah olacak...
inadına!
perdeleri aşındıracak;
güzelim güneş
açık bi tebessümle,
günaydın diyecek canım annem...

sustum,
inadına!
gecenin inadına
bilindik kelimeler yastığımda gizli
sözcükler kaçak
ısrar ediyor bir kız çocuğu;
'konuşacak bir şey vardır elbet'
hangi yana baksam
yalnızca yalnızlık
duvarda somurtmuş tablo
kendimi saklıyorum;
sabah ezanına
-namaz kılacağımdan değil-
kısacık bir heves
yalnız kalmama oyunu...

sustum...
sabah olacak...
inadına!
gecenin inadına
böylesine tutsak,
kalmamalıyım bu zehir yatağa
dönmemeliyim delicesine,
kendi eksenimde
hangiden yoksun bir yaşam
sualsizce cevaplar...

gelmen gerek sabah;
karanlığı yıkıp,
dindirerek susuşları...
gelmen gerek...