***karanlıktan Aydınlığa

(Osman Sarı üstada itafen )

Yalnızlığın hükmü, boğuyor tenha yerde
Yıkılsa da Tiranlar parçaları her bir yerde

Neden secde edersin seni dinden edenlere?
Secde ak alınlıdır kılınmaz böyle yerde

(Ve put alanlarından
Geçtim İbrahim gibi …)

Özledim o mescidimi, beklesin ezanlar beni
Seni kim durdurur bu fasık düzen yerde

Tutamadım ağlayan çocuğun gözyaşını
Bir benmişim irkilen, damlanın düştüğü yerde

Ey çocuk,! Anne dediğin avutamaz artık seni
Avunmakta bize düşmez, şehvetin olduğu yerde

( Bir beş değil sevgili
Bin kurşun deldi beni,,,)

Anlamazlar, dinlemezler, göremezler gerçeği
Bir ben miyim gören! Görenler başka yerde

2
Herkeste bir başkalık, herkeste bir telaş
Öyle bir telâşe ki hakkın olmadığı yerde

Ve yürüdüm kaçmak için bu serap ülkesinden
Erişilmez bu hayal gerçeğin şanı yerde

(Ne görebildi kimse
Nede anladı beni.)

Siz kurdunuz bu çağı siz ettiniz haramzade
Bizi şefkatle kucaklayan o mahsun çağlar nerde

Vuracaksın derin neşter kalbi çürümüş çağa
Karanlıkta hakikat aydınlık başka yerde....