Bir yol uzanır önümde,nereye çıktığı bilinmeyen
Oradan şimdi biri geçti.
Nereye gidiyorsun dedim
Aydınlık olan her şeye dedi.
Besbelli kendini kandırıyordu
Ona inanmak çok zordu
Böyle bir dünyada aydınlığa ha!
Düşündüm sonra,
Bir yol bulunur mu dedim acaba
Karanlıktan aydınlığa...
Yaşananlar bugün bir kez daha geçti gözümün önünden
Yok dedim olmaz,
Dönüş yok karanlıktan.
Devam etmek gerekir gidilen bu yola...
Baktım geri dönüyor o kişi
Seslendim ona,neyse ki duydu
Ne oldu dedim aydınlık düşüncelerin
Alay edercesine...
Konuştu benimle
Sana söylemiştim dedi ve devam etti
Gittiğim yerde umut vardı aydınlığa dair
Orada barış vardı.
Onlar senin gibi değiller dedi
Alay edercesine...
Sonra uyandım
Ne o vardı ne de güzelim umutları
Gördüklerimin hepsi rüyaydı.
Bir rüyadır karanlıktan aydınlığa çıkmak...
Kayıt Tarihi : 26.8.2008 14:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Saime Savun](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/26/karanliktan-aydinliga-12.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!