— Kör bir insana hayatın karanlık olmadığını anlatabilir miyiz?
Peki hayatı karanlık bir insana kör olmadığını anlatabilir miyiz?
Başlıyor ve içindeyim bugün ilk günüydü sonbaharın.
Ağaçlar ve çiçekler henüz rahat ama ben telaşlıyım.
Yaz hâlen bırakmadı sıcaklarıyla gecelerin yakasını.
Saklamalıyım soğuk bir gün ceketimle döktüğüm ilk yaprağı.
Bir rıhtım bulmalıyım ıssızından, dalgaların hırpalamadığı.
Uğurlamalıyım orda kendilerinde beni yaşatmayanları.
Kayığı ben isem vedalaşamadıklarımın, revanları gömmeliyim.
Ey arzu! Neden yarım hikayelerimin devamını görmeliyim?
Doğan güneşi batırdı içinde şu gözlerimdeki denizlerim.
Taşardı bazen içindekilerle ve kalırdı yanaklarımda izleri.
Biliyorum emeklemek çok zor ve dayanmalısınız dizlerim.
Söz veriyorum tüm yaraları bir gülüşümle sarıp gizlerim.
Kanatlanıp uçuyorum ve dönüp dolaşıp aynı yere geliyorum.
Biliyorum çünkü gönüllerinden sürekli kötülükleri ayıklayıp
Bulamadığım iyilikleri sayıklayıp buldurmayı çok istiyorum
Onlarda, ve gitmiyorum beklemeliyim çünkü ışıklarım kayıp.
Gözlerim de dopdolu, ellerim de bomboş.
Güzel zamanlarım var ise renkleriyse hep loş.
Bir kör müyüm ben hiç önünü göremeyen?
Hayat mı karanlık o geçmişimden gözükmeyen?
Kötü bir devam için harika bir başlangıç yaptım.
Etraftaki kurumuş ağaçlar içinde baltasız bir saptım.
Baktım bir kenarda olduğumu sanıp içlerindeyken.
Anlıyorum, serince bir yel var tenlere değip tenime inen.
Adımlarım yavaş, ellerim boşluğu tokatlarken tedirgin.
Karanlıktaki körün akıbeti gördükleriyle belirgin.
Yaktım bir mumu, sevişen göz kapaklarımı ayırdım.
Görmem gereken ile görmek istediğim arasında delirdim.
Ve uzunca bir yolum ben üzerinde emellere yürünen.
Sapardı benden herkes, onlar vakitle emelleri görünen.
Ve şimdi o yolda ben varım tek emelsizce yürüyen.
Sonu belli, yolumsa yıkılmış süründürüyor
tahribatım.
Gözlerim de dopdolu, ellerim de bomboş.
Güzel zamanlarım var ise renkleriyse hep loş.
Bir kör müyüm ben hiç önünü göremeyen?
Hayat mı karanlık o geçmişimden gözükmeyen?
Kayıt Tarihi : 9.9.2025 00:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirim hayata olan bakış açısıyla alakalıydı ve bunun üzerine kendi yaşadıklarımdan bir şeyler katarak düşündüm. Bazen neresinden bakarsak bakalım asla görmemiz gerekene gerektiği gibi bakamayız çünkü buna engel olan görmek ve görmemek istediğimizdir. Bu ikisi arasında kalmak ise bir an kör olduğumu düşündürdü ama bu ikisi arasında bir şeyi göremememin sebebi o aralıktaki hayatın karanlık olmasıda olabilirdi. Bunu düşündüm ve şiirle anlatmak istedim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!