Nice ümitler ve nice dileklerle, yaşadıklarını ve yaşayacaklarını tahayyül eden bir çift güzel göz…
Rüzgarda uçuşan feracesi, sanki bir gün gençliğinin de elinden uçup gideceğinin habercisi…
Ufuk çizgisinde tüllenirken hayalleri, ne üzüntü ne keder gelir lübbüne…
Bulunduğu zamandan bir baksa istikbale dürbünle, ne elemler görecek hüzünle…
Ya Rabbi! Ne büyük bir nimettir şu istikbali bilememe! ...
Bu yazdıklarım ya bilinçaltına yerleşmiş eski bir fotoğraf karesi veyahut hayalin şekillenivermesi…
Ama her şeyden de önemlisi;
Gerçekten ne büyük bir nimettir, şu istikbali bilememe hasleti…
Kayıt Tarihi : 18.2.2009 15:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurefşan Karakaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/18/karanliktaki-istikbal.jpg)
ABİN
TÜM YORUMLAR (1)