Sen, karanlığın ortasındaki ışık!
Sanma ki bakmak, görebilmek için,
Duymak, dinleyebilmek için,
Konuşmak, haykırabilmek için,
Düşünmek, anlayabilmek için,
Yürümek…
Özgürce koşabilmek için yeterlidir!
Ya bunların hepsine sahipken insan,
Hissedebilmek için yeterli midir?
Sen, bunlara ihtiyacın olmadan bile,
Sen, duyguların en saf hallerine,
Sen, yüreklerin en güzeline sahipsin.
Sen! Hissedebilirsin!
Kayıt Tarihi : 15.11.2015 19:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Engelli olan ve olmayan bütün kardeşlerime sesleniş. Umarım okuyan herkes bir şey bulur.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!