Önümüzde işte hayat; bir ucunu tutamadığımız,
Altın kâse içinde göz kamaştırarak bize sunulan
Pembe gül karası bir özgürlüktü tadı ekşi yavan.
Ellerimizle tohum ektik; dar sığlık kıraçlıklarda,
Beceriksizlik diz boyu süremedik taşlığı sabanla
Silik nesil hiç filizlenemezdi zaten çırpınmayla.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
