Önümüzde işte hayat; bir ucunu tutamadığımız,
Altın kâse içinde göz kamaştırarak bize sunulan
Pembe gül karası bir özgürlüktü tadı ekşi yavan.
Ellerimizle tohum ektik; dar sığlık kıraçlıklarda,
Beceriksizlik diz boyu süremedik taşlığı sabanla
Silik nesil hiç filizlenemezdi zaten çırpınmayla.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
