Karanlıkta Uçan Martı Şiiri - Toprak Çınar

küçük bir kız ölmüş..
martıların karanlıkta bile uçabileceğine inanan.

küçücük bir kız..

kokusu okyanus..

ah biraz daha kalabilseydin küçük kız
elbet öğrenirdi uçmasını karanlıkta
elbet öğrenirdi bir gün bırakıp o sokak lambasının sahte aydınlığını..

nasıl olmuş da ölmüş
okyanus kokusu hala gelmekte burnuma..

derler ki diz çökmüş okyanus kokulu kız
sokak lambasının altında..
ve açmış kollarını iki yana
söz vermiş
karanlıkta uçmayı öğrenene kadar martının yanında kalmaya..

küçücük bir kız okyanus kokulu
ve bir martı karanlıktan korkan
ve bir sokak lambası
bütün o sahte aydınlık
ve saflığı o küçük kızın
tabi korkaklığı da martının

döndükçe dönmüş martı
sokak lambasının etrafında
ah o lanet olası korkaklık..
küçücük kızın okyanus kokusu çekmiş
pis itleri sokak lambasına..

kırmızıya boyanmış bir sayfa düşün
bembeyaz sayfanın kırmızıyla boyandığını..
ve sonra çamur lekesi
ve salyaları o itlerin..

gündüz hiç olmamış..
hala bekler o sokak lambasının altında
hala bekler itler..
yorulup düşmesini
karanlıkta uçmaya korkan martının..

(2007)